PERDE ARKASINDAN ÇOCUK BÜYÜTME
Her anne ve baba,çocuklarımızın iyiliğini istiyoruz mottosuyla yola çıkarlar.Ancak bilmezler ki bu iyilik isteme savaşı onların çocukları üstünde zaman zaman kötülük yaratır.Çocuklar anlaması güç,derdi çok ve bir o kadar da mutluluk veren insan grubudur.Hele hele bazı anne-babalar için çocuk demek hayat demektir.İşte tam da burda konuya girmek istiyorum.Çünkü çocuk demek size hayat demek olsa dahi lütfen çocuğunuza bunu hissettirmeyin.Çocuk,o kadar uyanıktır ki eğer sizin onun için her şeyi yapabileceğinizi anlarsa bunu hayatı boyu kullanabilir.Onun kişisel yaratılışıyla alakası olmayan bir durumdur bu.Dolayısıyla bir yönüyle çocuğunuzu bencil yapan da sizler olabilirsiniz.Aman dikkat edin!
Çocuğunuzu sevin,onunla ilgilenin,onu kötülüklerden ve yapacağı yanlışlardan korumaya çalışın ama lütfen bunların hepsini biraz perde arkasından yapın.Çocuğun artık size ihtiyacı kaçınılmaz olduğunda ortaya çıkın ve bir süpermen misali onu ordan kurtarın.Ama tabi bunu yaparken sakın olayın bitmesini beklemeyin.Olayın sonucunun çok kötü sonuçlara yol açacağına inandığınız an ona müdahaleyi yapın.
Peki çocuk için kötü ne demektir?Pek çok aile bu kötü yorumunu yanlış anlamakta ve çocuğunun yere dahi düşmesini kötü diye algılamakta ve çocuğun yürüyüşüne dahi karışarak çocuğun ilerde yürümesini dahi engellemektedir.Unutmayın çocuğunuza arabalar,yazlıklar,evler ve bol bol para bırakacağınıza sadece bir şeyi bırakın.Ona hayatı boyunca karşılacağı taşlı,mıcırlı,asfaltlı,tozlu,topraklı yollarda nasıl yürüyeceğini öğretin.Sizin ona bırakacağınız her şeyi o yolları bilmediği için bir günde bitirebilirken;sizin ona yolları öğretmenizle o sizin vereceğiniz her şeyi baştan yaratır.Aman çocukken onu bu yollardan geçirmektense alıp arabaya bindirmeyin.Bırakın yürüsün bu yollarda.Bazen ayağı ağrısın,bazen ayağı yansın,bazen de ayağı burkulsun.Ama ne olursa olsun arabaya binmesin.Bildiğiniz üzere çocuk ufaklık döneminde ne kadar çok yürürse o kadar ayağı esneklik ve güç kazanır ve daha çok yürüme kabiliyetini elde eder.
İşte bu yürüme kabiliyetini kazanması için çocuğun bazen canının yanması gerekmektedir.Bir çocuğun yere düşüp ayağını yara yapması kötülük değil bir nevi iyiliktir.Ama çocuğun açık bir belediye çukuruna düşüp ayağını kırmasını beklemek büyük bir caniliktir herhalde.Yani çocuğunuzun belediye çukuruna düşmesine izin vermeyin ama lütfen yere düşmesine izin verin ki bir daha düştüğünde ne kadar canının acıyacağını bilsin.Siz ona belediye çukuruna düştüğünde neler olacağını anlatırsanız o yere düşmeden önce anlamaz ancak yere düştükten sonra sizin dediklerinizle empati kurabilir.Çünkü artık basit bir yere düşmenin bile onun ne kadar canını acıttığını bilmesi belediye çukurunun neler yapabileceği hakkında fikirler verir çocuğa.Yani çocuğunuza yapacağınız iyilik onu büyük kötülüklerden korumaktan ziyade ufak yaralardan alıkoymamaktır.
Bu ufak hatalar bir çocuğu büyüten etkenlerdir.Unutmayın çocuk anne-babasının nasihatlarını ancak başına geldiğinde anlar.Ondan dolayı bırakın çocuğunuz kendi kendine dünyada bir yol alsın ve siz de arkadan onu seyredin.Örnek olarak ben çocukluğumda genellikle her şeyi kendi başına yapan dik başlı bir çocuktum.Daha ilkokul 1. sınıfın ikinci döneminden itibaren okula kendim gitmeye başlamış,3.sınıfta anne ve babamın çalışmasından dolayı evde tek başıma onlar gelene kadar kalabilmiş bir çocuktum.Peki bunlar bana ne kazandırdı?En önemlisi şu an bu yazıyı yazıyor olmamı bunlar sağladı.Siz şimdi düşüneceksiniz ‘Eee tabi ki de çünkü tecrübe etmişsin.’ Kesinlikle büyük bir hayır.Bana tecrübe kazandırmasının dışında en önemlisi hayatta bir şeyler başarabilme yetisini kazandırdı.7 yaşındaki bir çocuk okula tek başına gitme başarısını gösterdiğinde başarı duygusunu tadar iken 30 yaşındaki bir insan şirketin birinde genel müdür olduğu zaman ancak bu duyguyu tadabilir.Başarı her yaşta başarıdır ama herkes yapabildiklerinin en iyisini yapabildiği zaman başarılı sayılır.Ben yapabilirim güdüsü çocuğa ömür boyu gerekli olan kendine güven temasını kazandırır.Lütfen çocuğunuza bunu kazandırmak için onu perde arkasından izleyip başarmasına olanak tanıyın.Bırakın 3 yaşındaki bir çocuk şişeyi kendi açmaya çalışsın ve açarken de suyu üzerine döksün.Burda dikkat etmeniz nokta şişenin cam olmamasıdır.Eğer camsa elinizi alta koyun ve düşerse diye önlem alın.Başarsın ve sonra da bir tebrik edin.Bu şişe açma eylemi ilerde belki de büyük bir şirket açma eylemi ile sonuçlanacaktır.Bırakın 10 yaşındaki çocuğunuz okula kendi gitsin ve sizde onla arkasından bir dedektif gibi yola koyulun.Onu izleyin çok kötü bir durumda müdahale edin.Kaldırımda yere düşecekse müdahale etmeyin.Caddenin ortasına düşecekse müdahale edin.Çocuk okula kendi gitsin.Kimsenin ona yardım etmediğini sansın ve başarsın.İşte onun da ödül kazanması bu yaşta budur.Çocukluğunda yolda yürümekten dolayı ödül alamayan çocuklar ileride nobel ödülünü almadan önce halen yolda yürüme ödülünü arar olurlar.
Kısacası çocuğun ailesi olarak onun dedektifi olun ama sezdirmeyin.Bırakın başarsın,öğrensin ve başkasına ihtiyaç duymadan yaşama yetisi kazansın.Sonra inanın yaptığınız bu kötülük hem size hem de ona kazandırır.Yani en açıkçası çocuk ağzıyla:’Biraz kötü olun be anne ve babacığım.Hep iyilik bozar biz çocukları.’
Doğuş AYDIN
Eğitim Uzmanı
